جنگل تراشی و خرید رأی دردارابکلا

قطعۀ بُغرنج انتخابات در دارابکلا

به نام خدا. تاریخ سیاسی دارابکلا. از نقطه نقطه ی محل وقتی به تپه ی طویل و خوش منظره ی یال غربی و غروب گاه خورشید مهرگستر دارابکلا نگاه می کردی، درختان جنگل را یا سر به آسمان و یا روی به مردم دیار دارالمؤمنین می دیدی. اما صد حیف و هزار میل! و نیز رأی گرفتن از مردم به لطایف الحیَل همانا و جنگل تراشی برخی ها همانا.

دوگانه ی حسن و عباس در شهر و روستا و کوی و برزن در دو دهه ی متوالی داستانی طویل دارد. ولی دامنه نمی تواند به همه ی آنچه در دل دارد، تصریحاتی کامل به عمل آورد. آری برای خرید رأی مردم و رفتن به مجلس شورای اسلامی حاضر شده بود، جنگل تراشی را مشروع کند و به کُرسی مجلس خیز بردارد.

آن یکی هم یک شخصی خاکی بوده اما و صد اما که بعدها دامنه از طریق یک دوستی مطمئن دریافته که او هم از خوی و خصال مردمی و خاک وَشی خویش فاصله گرفته و در بهترین جای تهران یعنی منطقه ی عیان نشین و ساواک پرور دوره ی کیسه دوز رژیم طاغوت یعنی خیابان پاسداران فعلی، کاخ مانندی به سیره ی ارزان خری و بهتر است بگویم به حیله ی ثمن بَخسی خریده است... آری دامنه این قسمت تاریخ سیاسی دارابکلا را می خواهد بنویسد.

و بگوید چگونه کسانی با نزدیک شدن به یکی از آن معاریف! کیسه هایی برای جیب خویش دوخته اند و امتیازات فراوانی را شجاعانه برای خود جمع و جمع و جمع کردند و خود را هی همیشه از دل مردم کم و کم و کم نمودند.

جدال عقاب و دفاع کبوتر

آری می نویسد که هرگز هیچ کس نمی تواند صلاحیت رأی دادن ملت را در هیچ زمانی ردّ کند، اما رأی گیرها و کاندیداها با گرفتارشدن در چنبره ی قدرت و فساد سیاسی، خود دچار مکافات عمل می شوند و قفل شدید می گردند و ردّ صلاحیت و از دور خارج.

دامنه هیچ گاه کسی را متهم به دزدی نمی کند؛ زیرا نه می تواند و نه این کاری شایسته و شرعی ست، ولی حیف و میل ها را می گوید تا تاریخ شهر آینده ی دارابکلا ثبت گردد.

این دوگانگی ها و شقاق خیلی بد بر فضاهای سیاسی و فکری دو دهه ی پیش دارابکلا سایه ای تیره و تار و نقاری مشمئز کننده انداخته بود که به شکر خدا الان آن عوامیت و سادگی سیاسی کم و کمتر شده است... ادامه می دهم این متن را بزودی. (دامنه دارابکلا)